طرز نشستن بیماران دیسک کمر
یکی از مشکلاتی که بیماران مبتلا به دیسک کمر با آن مواجه هستند، نحوه نشستن صحیح می‌باشد. طرز نشستن بیماران دیسک کمر علاوه بر کاهش درد به جلوگیری از وخیم‌تر شدن بیماری در آنها منتهی می‌شود. آنچه در طرز نشستن بیماران دیسک کمر مهم است عدم اعمال فشار مضاف به ستون فقرات بیمار و حفظ فرم طبیعی بدن در این بیماران در نشستن پشت میزکار، پشت فرمان و حتی روی زمین است. فرم نشستن نامناسب عوارضی چون آسیب بیشتر به مهره‌های ستون فقرات، کشیدگی بیش از حد رباط‌های دیسک بیرون زده و افزایش و وخامت بیرون زدگی دیسک خواهد بود. مرکز فوق تخصصی ما با سال‌ها تجربه درمان بیماران مبتلا به بیرون زدگی دیسک کمر و کادری مجرب و با تجربه آماده است تا علاوه بر درمان بیماران مبتلا به بیرون زدگی دیسک، نحوه صحیح نشستن را به آنها بیاموزد.
شما می توانید برای آگاهی از تازه های درمان بیماری های ارتوپدی و دیدن فیلم ها و مطالب آموزشی ، از طریق آیکون های سمت چپ وارد صفحه اینستاگرام ما شده و سوالات خود را به طور مستقیم با پزشکان در میان بگذارید.
فهرست
خطرات مرتبط با طرز نشستن بیماران دیسک کمر
نکات مهم در ارتباط با طرز نشستن بیماران دیسک کمر
نکاتی در خصوص نشستن پشت میز کامپیوتر
ویژگی‌های یک صندلی مناسب برای بیماران مبتلا به دیسک کمر
روش‌های درمانی دیسک کمر
طرز نشستن بیماران دیسک کمر بسیار مهم است. ممکن است متعجب شوید بدانید که نشستن فشار بیشتری نسبت به ایستادن روی دیسک‌های ستون فقرات ایجاد می‌کند. علاوه بر این، اکثر افراد وقتی برای مدت زمان طولانی پشت میز خود می‌نشینند، تمایل دارند به سمت جلو خم شوند. به نوبه خود، این مسئله می‌تواند باعث کشیدگی بیش از حد رباط‌های ستون فقرات شده و دیسک بیرون زده شود.
برای کمک به محافظت از دیسک بیرون زده کمر هنگام نشستن، سعی کنید توصیه‌های مفید زیر را در زندگی روزمره خود بگنجانید:
- کمرتان را صاف و پشت به صندلی تکیه دهید و شانه‌ها را در راستای سر و برفراز ستون فقرات بالا نگه دارید.
- زانوها را هم سطح باسن نگه دارید – و چنانچه پشت میز نشسته‌اید، به گونه‌ای بنشینید که زانوها کمی بالاتر از باسن قرار گیرد.
- سعی کنید پاها را صاف روی زمین قرار دهید. چنانچه پای شما به کف نمی‌رسد، می‌توانید یک زیرپایی مناسب تهیه کنید.
حتی اگر طرز نشستن مناسبی دارید، مطمئن شوید که در طول روز تحرک کافی خواهید داشت. طبق یک قانون نانوشته و مبتنی بر تجربه بهتر است هر 20 تا 30 دقیقه از روی صندلی بلند شوید و تحرک داشته باشید. برای این منظور می‌توانید بلند شده و قدم بزنید، پشت میز کار کمی به بدنتان کش و قوس دهید یا حداقل برای مدت چند دقیقه بایستید و تماس تلفنی برقرار کنید.
نکاتی در خصوص طرز نشستن بیماران دیسک کمر که باید رعایت شوند.
- هنگام نشستن روی صندلی اداری و ایستادن بدن را در تعادل نگه دارید
هنگام ایستادن، وزن بدن را به طور مساوی بین قسمت جلو، عقب و کناره‌های پا تقسیم کنید. در حالی که روی صندلی اداری نشسته‌اید، از خصوصیات صندلی استفاده کنید. صاف بنشینید و گوش‌ها، شانه‌ها و باسن خود را در راستای یک خط عمودی قرار دهید. هر حالت نشستنی در طولانی مدت، حتی حالت نشستن مناسب، می‌تواند خسته کننده باشد. حرکت رو به جلو به سمت لبه صندلی با کمری صاف می‌تواند جایگزین نشستن به پشت و خلاف تکیه گاه صندلی باشد تا کار عضلات کمر را راحت کند.
مراقب طرز نشستن‌های نامتعادل از جمله انداختن نامتعادل پاها روی حین نشستن، خم شدن به یک طرف، خم کردن شانه‌ها به سمت جلو یا کج کردن سر باشید.
- هنگام نشستن از صندلی اداری دارای پشتی راحت نشین و ارگونومیک استفاده کنید
"پشتی صندلی" ارگونومیک حمایتی می‌تواند به برداشتن کشیدگی و وزن از روی ستون فقرات کمک کند. می‌توان در محل کار از صندلی‌های اداری ارگونومیک یا صندلی‌هایی با پشتی قابل تنظیم استفاده کرد.
می‌توانید از زیر پایی، پشتی‌های کمر قابل حمل یا حتی حوله یا بالش کوچک هنگام نشستن روی صندلی اداری، مبلمان نرم و یا حین رانندگی استفاده کنید.
قرار دادن صفحه نمایش رایانه در حالت طبیعی و حالت استراحت چشم می‌تواند از خم شدن یا خستگی ناشی از کشیدن گردن با سر خم شده به جلو جلوگیری کند.
هنگام نشستن بدن خود را صاف و قائم و کمر را راست و شانه‌های خود را عقب نگهدارید. حتماً به پشتی صندلی تکیه داده و به گونه‌ای بنشینید که باسنتان با پشت صندلی در تماس باشد. در حین نشستن باید سه انحنای طبیعی بدنتان را حفظ کنید.
وزن بدن خود روی هر دو طرف باسن تقسیم کنید. توجه داشته باشید زانوها در حین نشستن یا هم سطح باسن و یا بالاتر از آن قرار بگیرند، برای این کار می‌توانید از یک چهارپایه استفاده کنید. به هیج وجه پاهای خود را روی هم نیندازید. برای بلند شدن از روی صندلی به جای خم شدن از ناحیه کمر، با صاف کردن پاها بلند شوید.
برای پشتیبانی بیشتر از کمر می‌توانید حین نشستن روی صندلی یک حوله رول شده یا بالش کوچک را در فضای خالی بین صندلی و انحنای کمرتان قرار دهید. هنگام نشستن روی صندلی ماشین نیز می‌توانید این کار را انجام دهید. حتی می‌توانید از پشتی‌های طبی مخصوص استفاده کنید. سعی کنید حالت طبیعی ستون فقرات، به شکل حرف انگلیسی S، را حفظ کنید. چنانچه مجبورید مدت زمان طولانی بنشینید، حتما برای رفع خستگی و کشش عضلات خود به طور متناوب استراحت کنید.
در حین نشستن یک حالت ثابت نداشته باشید، و مرتب وضعیت نشستن خود را تغییر دهید. حفظ یک حالت بدنی ثابت، علاوه بر اعمال فشارهای نامناسب، می‌تواند سبب اسپاسم و گرفتگی‌‌های عضلانی شود.
نشستن روی زمین در افراد مبتلا به دیسک کمر باعث اعمال فشار به نواحی آسیب دیده می‌شود. علت این فشار در این افراد عموماً ضعف عضلات پاراورتبرال و ناتوانی فرد در حفظ وضعیت مناسب و صاف نشستن در حین نشستن بر روی زمین است.
وقتی برای مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر در حالت نشسته قرار داشته‌اید، فرقی نمی‌کند که در منزل یا محیط کار و یا حتی ماشین باشید، بعد از ایستادن، بلافاصله به جلو خم نشوید، صبر کنید حداقل بین ۰ تا ۳۰ ثانیه از ایستادن و راه رفتنتان بگذرد و سپس در صورت نیاز به جلو خم شوید. چنانچه قصد بلند کردن چیزی از روی زمین را دارید، حتما کمر خود را صاف نگهدارید و برای رسیدن و نزدیک شدن به آن جسم زانوهای خود را خم کنید.
- حفظ ارتفاع مناسب پا از زمین
افراد مبتلا به دیسک کمر باید به خاطر داشته باشند که در حین نشستن باید کمر را صاف نگه دارند، آرنج‌ها را در دو طرف خود و روی دسته‌های صندلی قرار دهند و کف هر دو پا را روی زمین قرار گیرد. در اغلب مواقع وضعیت پاها روی زمین نادیده گرفته می‌شوند و فرد مبتلا یا پاها را روی هم می‌اندازد و یا پاها آویزان می‌ماند. بسیاری از افراد هنگام نشستن طولانی مدت روی صندلی، قادر به یافتن سطح مناسب پا نیستند.
از آنجا که بدن هر انسانی متفاوت است، هنگامی که پاهای شما کمی بالاتر از باسن قرار می‌گیرند، ممکن است احساس راحتی کنید. برای رسیدن به این هدف، می توانید از یک زیرپایی استفاده کنید تا به شما کمک کند کل قسمت تحتانی بدن خود را پشتیبانی کنید. این روش برای تغییر وضعیت در یک لحظه فوق العاده خواهد بود.
طرز نشستن بیماران دیسک کمر پشت میز كامپیوتر باید طبق اصول ذیل باشد:
- مچ دست افراد مبتلا بايد مستقيم بوده و به سمت بالا و پايين و يا طرفين خم نشده باشد.
- آرنج بايد اندكی از وضعیت قائم یا 90 درجه بازتر باشد .
- زانوهای فرد باید حدوداً 2 الی 3 سانتيمتر از لبه صندلی فاصله داشته و جلوتر باشد
- فاصله صفحه نمايش كامپيوتر از پیشانی بايد 45 الی 55 سانتی متر باشد.
- صفحه نمايش کامپیوتر با هم راستا با سطح چشم‌های فرد باشد.
- موقعیت صفحه كليد بهتر است 2 سانتی متر بالاتر از ساعد بوده و كمی خم باشد.
- در صورت لزوم بهتر است از زیرپایی استفاده شود.
علاوه بر اهمیت طرز نشستن بیماران دیسک کمر، انتخاب یک صندلی مناسب نیز برای آنها ضروری است. در ادامه به خصوصیات یک صندلی مناسب این افراد اشاره کرده‌ایم:
- پشت صندلی این افراد در پایین صندلی می‌بایست برای پر کردن گودی کمر دارای انحنای مناسب باشد و در قسمت بالای صندلی جایی برای استراحت سر و گردن تعبیه شده باشد.
- در طرفین صندلی باید دستگیره‌ای برای قرار دادن دست و استراحت دست‌ها تعبیه شده باشد.
- مناسب‌ترین گزینه برای این افراد صندلی‌های دارای قابلیت تنظیم ارتفاع است تا مناسب افراد با ابعاد بدنی گوناگون باشد، در صورت نداشتن این قابلیت بهتر است از زیرپایی استفاده شود.
- دیگر خصوصیت ضروری صندلی مناسب، بهره‌مندی از قابلیت چرخش به منظور پیشگیری از چرخش بدن توسط فرد است.
- یکی دیگر از خصوصیات مهم صندلی داشتن پنج پایه برای حفظ تعادل و استحکام بیشتر است.
در کل روش‌های درمانی دیسک کمر به دو روش غیرتهاجمی و روش جراحی تقسیم بندی می‌شوند.
1-روش‌های غیرتهاجمی (غیرجراحی)
- دارو درمانی (استفاده از داروهای ضدالتهاب و داروای شل کننده عضلانی، استروئیدها)
- ماشاژ کمر (که برای خارج کردن کمر از حالت اسپاسم انجام می‌شود و باید توسط متخصص انجام شود)
- استفاده از بریس یا کمربند طبی (به منظور تثبیت بدن و بی‌حرکت ساختن مهره‌ها انجام می‌شود)
- فیزتوتراپی
- تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال
- تزریق گاز اوزون و کورتون
2- روش‌های جراحی
- جراحی لامینکتومی : باز کردن کانال نخاعی با برداشتن قسمت از لامینا و بخشی از لیگامان فلاوم، فشار را از روی دیسک بر می‌دارند.
- جراحی میکروسکوپی: این جراحی که به میکرودیسککتومی معروف است، مشابه لامینکتومی است و صرفاً برش کمتری صورت می‌گیرد و بخش کمتری از لامینا برداشته می‌شود و برای سهولت کار جراح از میکروسکوپ کمک می‌گیرد.
- جراحی آندوسکوپی: از مسیر سوراخ بین مهره‌ای سوزنی وارد دیسک بیمار شده و با ورود لوله‌ای که به تدریج با افزایش قطر همراه است و یک لوله باریک همراه لنز (آندوسکوپ) به فضای داخل آن، دیسک خارج می‌شود. احتمال چسبندگی کم بوده و کمترین دستکاری در کانال نخاع انجام می‌شود.
- جراحی با لیزر: در مواقعی که دیسک کاملاً پاره نشده اشعه لیزر از طریق یک سوزن و با کمک فیبر نوری وارد فضای دیسکی می‌شود. در این روش با ایجاد یک حفره کوچک علاوه بر سوزاندن مرکز دیسک، فشار اضافی از آن برداشته می‌شود با اعمال یک فشار در جهت منفی هسته دیسک به داخل کشیده می‌شود تا درد کاهش یابد.
و کلام آخر
به خاطر داشته باشید که چنانچه دچار بیرون زدگی دیسک کمر شده‌اید، حتی پس از درمان رعایت برخی نکات در خصوص طرز نشستن، خوابیدن و ایستادن برای حفظ و بهبود شرایط برای شما حائز اهمیت است. مجموعه تخصصی ما آماده است تا کلیه بیماران مبتلا به دیسک کمر را برای ادامه روند بهبود یاری کند.
شما می توانید برای آگاهی از تازه های درمان بیماری های ارتوپدی و دیدن فیلم ها و مطالب آموزشی ، از طریق آیکون های سمت چپ وارد صفحه اینستاگرام ما شده و سوالات خود را به طور مستقیم با پزشکان در میان بگذارید.